Scheidsrechters

Draag de fluit in je handen, niet in je mond

Voetbalscheidsrechters dragen hun fluitjes in hun handen, niet continu in hun mond. Naast het feit dat dit niet lekker zit een hele wedstrijd lang heeft het ook nog een tweede belangrijke reden.
Door het scheidsrechtersfluitje naar de mond te brengen om te kunnen blazen heeft een scheidsrechter een moment om een ​​fout te analyseren. Zo kan hij er tegelijk dus zeker van zijn dat er geen voordeel situatie is ontstaan en is het afluiten eerlijker voor de benadeelde partij.

Gebruik hem zoveel mogelijk alleen wanneer nodig

Om het gebruik van het fluitsignaal extra te benadrukken wanneer het echt nodig is kun je het ook af en toe laten wanneer het niet echt nodig is om het te blazen. Wanneer de bal bijvoorbeeld zo buiten het veld wordt geschopt dat iedereen dit kan zien is fluiten wellicht wat overbodig. Of wanneer een team na een doelpunt mag aftrappen kun je ook eenvoudigweg zeggen: “Spelen”.

Zet extra kracht bij met essentiële spelmomenten

Zo zet je voor de essentiële spelmomenten en momenten waar het minder evident is voor de spelers extra kracht bij met je fluitsignaal. Zo worden spelonderbrekingen bij overtredingen zoals buitenspel of gevaarlijk spel extra duidelijk kenbaar gemaakt. Fluit met mate. Als de bal duidelijk het doel in is gegaan, is het niet nodig om te fluiten. Wijs dan eenvoudigweg in de richting van de middencirkel. Je kunt dan echter wel weer blazen op die zeldzame momenten dat doelpunt minder duidelijk is. Bijvoorbeeld wanneer de bal de paal raakt, over de doellijn gaat en dan terugkaatst. Je blaast het fluitje in deze situatie zodat het direct voor iedereen duidelijk is dat het toch een doelpunt is.

Deze video legt uit hoe je op een fluitje kunt blazen:

Goed fluiten is een kunstvorm

Je blaast het fluitje in normale spelsituaties voor veel voorkomende fouten, buitenspel en wanneer de bal nét over de zijlijn of doellijn gaat. Je blaast heel hard voor een slechte overtreding, voor een strafschopfout of om een ​​doelpunt te weigeren. Het hard blazen van de fluit benadrukt voor iedereen dat je precies hebt gezien wat er is gebeurd en dat je besluitvaardig gaat handelen.

De intonatie is ook erg belangrijk. Mensen praten in het dagelijks leven ook met een scala aan emoties die vreugde, verdriet, enthousiasme en nog veel meer kunnen overbrengen. En naar sprekers die een hele presentatie op dezelfde monotone manier vertellen zou je ook niet meer aandachtig luisteren. Dus waarom fluiten sommige scheidsen precies hetzelfde als de bal buiten de grenzen raakt of als er een strafschopfout wordt gemaakt?

Wat zijn de signalen die een voetbalscheidsrechter gebruikt?

Bron: Scheidsrechters.eu