Het is en blijft een prachtig gezicht: een kolkend stadion waar bloedfanatieke supporters een wedstrijd lang vol overgave hun ploeg aanmoedigen. De eerste keer dat ik daar echt kippenvel van kreeg was in 1974 toen het Nederlands XI- tal met wat later “totaalvoetbal” werd genoemd de wereld veroverde. Complete volksstammen trokken de grens over om in Hannover, Gelsenkirchen en Dortmund Cruyff c.s. aan te moedigen. In Nederland waren we ineens getuige van een oranje gekleurd legioen wat na een massaal meegezongen Wilhelmus 2 x 45 minuten achter haar ploeg ging staan. Naarmate het toernooi vorderde werd die oranje massa op de tribunes alleen maar indrukwekkender. Ook als je er niet bij was werd je voor de TV zelfs een beetje emotioneel. Niet alleen van totaal- voetbal maar ook van de onvoorwaardelijke steun die het Oranje Legioen haar ploeg gaf. Daarna heb ik nog veel stadions zien kolken, in Engeland en Schotland, in Turkije, in Italië, en Spanje en zeker ook in Zuid- Amerika. Er zijn supportersscharen die bijna bereid zijn te sterven voor hun ploeg en tijdens een wedstrijd is ze dat aan te zien ook. Zeker derby’s brengen veel commotie teweeg. Vraag een supporter van het Turkse Fenerbahce maar eens wat hij over heeft voor een klinkende overwinning op aartsrivaal Galatasaray, informeer maar eens bij een aanhanger van AS Roma wat een overwinning op de gezworen vijand Lazio hem doet en kijk nog maar eens naar de beelden van de finale om de Copa Libertadores (de Zuid Amerikaanse variant op de Champions League) tussen River Plate en Boca Juniors. Die wedstrijd kon uiteindelijk niet eens in Buenos Aires, de stad waar beide ploegen vandaan komen, gespeeld worden omdat beide supporterskampen elkaar eigenlijk niet meer verdragen in één stadion. De eindstrijd moest zelfs verplaatst worden naar Europa (Madrid)! Tijdens de rellen na afloop viel er zelfs een dode…. Complete gekte. Inderdaad, als het slachtoffers met zich mee brengt waanzin maar tegelijkertijd heeft die onvoorwaardelijke steun ook iets heel moois. Die Gelbe Wand in Dortmund, The Kop in Liverpool, de Curva Nord van Lazio….neem van mij aan dat je al met 1-0 achter staat als je als tegenstander de supporters op die tribunes tekeer ziet gaan.
Als fervent Ajax-supporter ben ik jarenlang enigszins jaloers geweest op het Legioen in Rotterdam en de onvoorwaardelijke steun die daarvan uitging. Lange tijd was in Nederland alleen de supportersschare van Feyenoord écht een 12e man. Sinds de recente Europese successen van mijn club is men in Amsterdam ook wakker geworden. De tournee van 2 jaar geleden (Europa League) en die van het afgelopen seizoen in de Champions League deden ook de Johan Cruyff Arena (gelukkig) op haar grondvesten trillen.
Ik weet het zeker, als het allemaal bij sfeeracties, aanmoedigingen en wat kleine pesterijen blijft maakt het iedere wedstrijd alleen maar leuker. De stadionverboden, overigens lang niet altijd onterecht opgelegd, maken de gemiddelde voetbalwedstrijd er toch niet leuker op?
Ook in het amateurvoetbal kennen we een paar fanatieke legioentjes. Iedere Spartaan weet inmiddels wel wat de derby in Spakenburg inhoudt en hoe de beide kampen tijdens die wedstrijd achter hun ploeg gaan staan. Zelf ben ik een paar keer getuige geweest van die burenruzie en neem van mij aan dat de meeste “dáárbies” die ik gezien heb me niet zijn bij gebleven door het oogstrelende voetbal wat ik heb gezien. Maar de sfeer en de ongelooflijke steun die beide ploegen kregen van hun fans was onvergetelijk. Ik heb me laten vertellen dat er ook in Katwijk (Quick Boys- Katwijk) een mini- oorlogje wordt uitgevochten als de plaatselijke clubs tegenover elkaar staan maar of het er ook zo aan toe gaat als aan de Westmaat in Spakenburg? Ik waag het te betwijfelen.
En wij dan? Hebben wij bij Sparta Nijkerk dan niet een soort legioen? Stond er bij de lokale derby’s tegen NSC dan geen oranje-zwart leger achter onze ploeg. O ja, die wedstrijd leefde zeker en zal dat weer doen als ‘ie ooit weer gespeeld wordt maar de absolute gekte heb ik een beetje gemist. Echter als er in het seizoen 2018-2019 een prijs voor het trouwste ‘legioen’ uitgereikt mag worden dan is het toch echt aan dat van Sparta Nijkerk. Niet alleen omdat het altijd weer achter de ploeg aan reist en gezien de omvang altijd indruk maakt bij de club waar onze club op bezoek is. Nee, die onderscheiding verdienen de Sparta-supporters vooral door dat prachtige moment op 25 mei jongstleden. Met ruim 500 man had Sparta Nijkerk die dag het mislukte kampioensduel tegen ACV afgewerkt. Weg titel, de nacompetitie was alles wat er resteerde. Iedere andere supporter zou zijn pet hebben afgedaan en zijn sjaal in z’n binnenzak hebben gestopt en naar huis zijn gegaan. Maar die van ons niet! Terug op De Ebbenhorst wachtte de ploeg, waar de teleurstelling nog van het gezicht af kon worden geschept, een heldenontvangst. Met gezang, met vuurwerk, met sirenes en met een lang een indrukwekkend applaus. Een dusdanig lang applaus dat de spelers van Sparta Nijkerk 1, zonder dat daarbij afspraken ‘op papier’ gemaakt moesten worden, die avond al de rug rechtten en zonder woorden afspraken dat zij hun supportersschare een mooie prijs zouden gaan geven.
Als een machine walste de ploeg van Eric Speelziek daarna door de nacompetitie om 3 weken na Het Applaus alsnog promotie te bewerkstelligen. Om opnieuw een staande ovatie te krijgen…..
Alleen al die supporters verdienen een mooi 3e divisie seizoen!
Nico Fiegen
