Wedstrijdverslag Sparta Nijkerk – v.v. Staphorst 1-0
Door Gerard Kok.
Zaterdagmiddag stond de wedstrijd tussen ons eerste elftal en het eerste elftal van de voetbalvereniging Staphorst op het programma. Onze elite-eenheid stond op dat moment op een eerste plaats in de Derde Divisie Zaterdag en maakt zich al jaren op om te acteren in de Tweede Divisie maar een “niet nader te noemen” pandemie gooit steeds weer roet in het eten.
Door diverse blessures moest de geplaagde Eric Speelziek weer aan de bak om een representatief elftal op de been te krijgen. Dat doet hij trouwens al even, en net zoals vorige week toen ik het zag staan dacht ik….ja, dat kan eigenlijk ook heel best! Dus al met al hebben we een hele mooie selectie, wanneer je met zoveel blessureleed toch elke keer maar weer een heel net elftal op de been brengt. Dat is ook een kwaliteit. Daarnaast met al die malaise de koppositie bemachtigen en uitlopen op de concurrentie. Voorwaar een prestatie en dus tevens hulde aan de Technische Commissie.
Nu word ik niet geplaagd door enige voetbaltechnische kennis dus volgens mijn bescheiden mening moet de opstelling er zo een beetje hebben uitgezien in het hoofd van Eric Speelziek. Eigenlijk een soort van 4-2-1-3 opstelling met een Maurice de Ruiter die een vrije rol leek te hebben en heerlijk door de linies heen zwierf, zoals hij vorige week ook al even deed. Een zwerver met een doel, zal ik maar zeggen. A man with a mission! Niet statisch in de punt van de aanval maar overal te vinden op het veld. Het paste hem meer dan goed.
De oranjehemden begonnen fel aan de wedstrijd en binnen luttele minuten konden we al een handvol (houthakkershand) kansen noteren waarbij de vierde grote kans tot doelpunt werd gepromoveerd 1-0. Maurice de Ruiter was het die doelman Maats volstrekt kansloos liet. Héérlijke treffer, vol op de pantoffel.
Na deze meer dan geweldige ouverture van de wedstrijd namen de Nijkerkers gas terug en dat was best wel jammer want de Staphorster heren leken al rijp de voor spreekwoordelijke slacht. Om mij heen hoorde ik kreten in de trant van: “Die gasten kunnen er helemaal niets van!” Nu is dat natuurlijk allemaal een beetje kort door de bocht want de gasten stonden voor het begin van deze wedstrijd op een zesde plaats en hadden van de zes wedstrijden er nog geen één verloren. Toch ook een prestatie van formaat of niet dan? Maar het was terdege wel zo dat in de eerste vijf minuten de mannen van Staphorst als figuranten werden weggezet. Vervolgens werd het Spartaanse vuurwerk een waakvlammetje, klaar om te ontbranden maar nu even in alle rust weer energie tanken en de boel controleren. In de zestiende minuut was er een pegel van Ricardo Fransberg op de vuisten van doelman Maats. In de vijfentwintigste minuut was het Jesse Buitenhuis die het publiek liet opveren, op een ijzersterke manier liet hij een verdediger zijn hielen zien en stoof op de goal af maar met vereende krachten wisten diezelfde verdediger en keeper Maats Jesse van het scoren af te houden. Maar wat had Jesse zichzelf kunnen voorzien van een prachtig verjaarscadeau! Ik ben niet eens jarig maar ik had dit cadeautje ook wel willen hebben hoor….Jesse! En nog voordat scheidsrechter Vreekamp voor de rust floot kregen we nog een geweldige kans van Maurice voor onze plaat maar hij schoot net langs de verkeerde kant van de paal en moest Wouter Beukers nog met een katachtige redding zijn doel schoonhouden op een inzet van Mike Reuvers.
De tweede helft ving aan met een wissel aan Spartaanse kant. Wesley de Laat werd gewisseld ten faveure van de toch ook niet helemaal fitte Gilbrano Plet. In de vijfenvijftigste minuut was het Gilbrano die Maurice de Ruiter in staat stelde de score te verhogen maar zijn inzet verdween over de Staphorster dwarslat. En zo kabbelde het door…..en door….nu zou je toch zeggen dat de Nijkerkers zo’n wedstrijd eerder in het slot zouden gooien maar niets is minder waar! Niekarkers houden blijkbaar wel van een dosis gezonde spanning. In de negenenvijftigste minuut werd en na een hoog staaltje tikkie-takkie voetbal van Nijkerkse kant een vrije trap uit het vuur gesleept nadat Plet onderuit was gehaald. Op de rand zestien mochten de Nijkerkers het gaan proberen maar Mike Ahrens wist tot twee keer toe de muur te vinden. En zo verzuimden de Spartanen wederom de marge te vergoten. Hierdoor worden ook mijn zenuwen op de proef gesteld. Helemaal nergens voor nodig boys…doe gewoon je ding!! Ben zestig geweest hè! Ik voel soms ook wel iets van kwetsbaarheid…. Komaanooo zou een oud Spartaanse trainer hebben geroepen, met andere woorden: Regel je shit! Niet zo gek lang voor het einde mochten we nog getuige zijn van een “bijna” perfect schot van de ingekomen Max Leeflang maar zijn inzet trof de vuisten van Jorick Maats.
En als je ze zelf niet maakt……dan moet je er niet gek van opkijken als de tegenstander dat wel doet. En dat ging hier bijna op… De Staphorsters gingen va banque spelen, drukten op de Nijkerkse goal en zorgden hierdoor voor veel gevaar. Tegelijkertijd komen er dan ruimtes vrij waar de oranjehemden dan weer gebruiken van konden maken. Tijdens zo’n uitval kwam Gilbrano Plet voor de goal maar ook hij schoof het lederen loeder net naast de paal.
En net zoals vorige week trokken de Nijkerkers uiteindelijk toch de overwinning naar zich toe maar hadden het zichzelf ook wat makkelijker kunnen maken door al op voorhand afstand te nemen van een mindere tegenstander.
WISSELS SPARTA NIJKERK:
46. Gilbrano Plet erop voor Wesley de Laat.
69. Max Leeflang erop voor Maurice de Ruiter.
76. Ricardo Fransberg erop voor Jesse van Nieuwkerk.
KAARTEN SPARTA NIJKERK:
Geen.
FOTO’S: ARJEN GERRITSMA
