Zo rond de kerst en jaarwisseling is het een traditie om terug te kijken op het bijna voorbije jaar en omdat ik van Sparta Nijkerk een column mag schrijven leek het mij het wel aardig om een blik te werpen op de eerste seizoenshelft van Sparta Nijkerk 1.
Een seizoen dat eigenlijk al in december 2017 begon met de overeenkomst tussen Sparta Nijkerk en mij en direct daarna alweer met de invulling van de rest van de begeleiding rondom het 1e elftal en de samenstelling van de selectie.
We wilden gaan voor een selectie die niet alleen voetbal kwaliteiten had maar ook qua karakter en mentaliteit bij elkaar zouden passen, bij de club en bij de manier van spelen die ik voor ogen had. Daarnaast zou het ook mooi zijn als ze voor langere tijd bij Sparta willen voetballen zodat er meer binding ontstaat tussen club, supporters, sponsors, bestuur en de spelers èn uiteraard de spelers en de staf onderling.
Volgens mij is deze doelstelling aardig gelukt, 16 spelers hebben inmiddels hun contract verlengd waarvan een aantal met 2 jaar. Mijn motto is: gedurende het seizoen ‘samen beter worden’. Beter in het samen spelen met elkaar maar ook beter in de omgang met elkaar zodat je ook een fijne tijd bij Sparta hebt. Als het soms sportief even tegen zit, zo’n fase heb je bijna altijd wel in een seizoen, ligt er voldoende fundament om als speler en als team je plezier te behouden.
In de voorbereiding op het seizoen begonnen we met goed voetbal tegen gerenommeerde tegenstanders. In het laatste deel van de voorbereiding tegen op papier mindere tegenstanders, bleek dat we daar moeite mee hadden en die lijn trokken we helaas door in de eerste competitiewedstrijden.
Ik moest wennen aan de spelopvatting van sommige ploegen in de hoofdklasse. In de derde divisie was ik gewend tegen ploegen te spelen die zelf ook meer initiatief namen. In de hoofdklasse zijn er meer ploegen die de nadruk leggen op verdedigen en gokken op een uitval. Hun goed recht natuurlijk maar dat maakt het voetbal in de laatste fase van een aanval lastig. Het is vaak druk rondom het strafschopgebied en je hebt dus weinig tijd.
Na 2 wedstrijden (en ook de laatste wedstrijden in de voorbereiding) hebben we voor een andere speelwijze gekozen en daarna is het steeds wat beter gegaan. Niet alles hoefde veranderd te worden want veel spelprincipes bleven hetzelfde (misschien kan ik daarover ooit nog eens een andere column schrijven.. ). Deze nieuwe speelwijze bleek wat beter bij het voetbal in de hoofdklasse te passen en hiermee gingen we ook steeds beter voetballen. Uiteindelijk heeft dit geresulteerd in een mooie 3e plek op de ranglijst met 2 punten achterstand op de koploper. Op de trainingen en wedstrijden straalt het spelplezier en gedrevenheid van de spelers af wat voor iedereen plezierig is om te ervaren!
Met de terugkeer van wat langdurig geblesseerde spelers krijgen we met name in de voorhoede weer wat meer keuze. Ik verwacht hiermee nog verdere verbetering van ons spel en dus alle reden om met vertrouwen naar de tweede seizoenshelft uit te kijken!
Minstens even belangrijk vind ik dat bijna alle nieuwe spelers het goed naar hun zin hebben bij Sparta Nijkerk en dat geldt ook voor mij. Ook buiten het voetbal met een fijne staf en spelersgroep. Daarnaast heb ik heel veel leuke, aardige, grappige en waardevolle mensen ontmoet. Ik wil daarom tot slot iedereen bij Sparta bedanken voor een hartstikke leuk en aangenaam half jaar waarbij ik vol verwachting uitkijk naar 2019!
Iedereen hele fijne feestdagen gewenst en alvast een heel gelukkig, sportief maar bovenal gezond 2019!
Eric Speelziek
Sparta Nijkerk 1 gaat door in de districtsbeker 