Nieuws

Zaterdag, Genemuiden uit. Een moeilijke pot. Sportclub Genemuiden speelt, zoals dat tegenwoordig genoemd wordt, verzorgd voetbal. Een 6-punten wedstrijd. Ik hoop dat Sparta Nijkerk wint, want de Topklasse is echt top. Zowel qua niveau als ook de amusementswaarde voor de toeschouwers. Het lijkt wel of er elke twee weken een topper op de Ebbenhorst wordt gespeeld.

Een heel goede ploeg is GVVV, technisch goed voetbal met een speler als Roy Terschegget op het middenveld en een geweldige voorhoede. HHC Hardenberg, Spakenburg en dan komt over twee weken Kozakken Boys naar de Ebbenhorst. En binnenkort ook nog IJsselmeervogels uit.

Ga er maar aan staan. Het is elke twee weken weer genieten op de Ebbenhorst.

Echt een groot verschil met het niveau van de Hoofdklasse. Daar kwam je af en toe tegenstanders tegen, waar je met redelijk gemak van kon winnen. Hoewel ik het gevoel heb, dat het gemiddelde niveau in de Hoofdklasse stijgt. Kijk naar de klasse met Quick Boys, Katwijk, Ter Leede en ASWH. Niet gemakkelijk om in die klasse kampioen te worden.

Maar terug naar Genemuiden uit. Als 69-jarige heb ik misschien wel duizenden wedstrijden gezien, van Feyenoord – Estudiantes tot Sparta Nijkerk – Spakenburg. En altijd weer die verwachtingsvolle gang naar het voetbalveld. Wat zou het worden? Is Rinus nog geblesseerd en gaat Coentje weer flitsen langs de lijn. Of wordt het weer net zo’n waardeloze wedstrijd als twee welen geleden. Je weet het niet en er kan van alles gebeuren en misgaan. Dat maakt het allemaal zo boeiend.

Bij Genemuiden uit moet ik denken aan Harm van Dalfzen, bijgenaamd het Kanon. Speler van Genemuiden in de jaren vijftig en zestig. Speler ook van het Nederlands Zaterdagelftal met trainer Evert Sterk. Met Kas Woudsma in het doel van DES Nijverdal. Het dagblad Trouw, dat principieel geen verslag deed van het zondagvoetbal, deed dat wel van het zaterdagvoetbal. Ook in de Rotterdammer kon je daar alles over vinden. Als nieuwsgierig 10-jarig jongetjes smulde ik daarvan en ook op verjaardagen luisterde ik met rode oortjes naar de (sterke) verhalen van mijn voetballende ooms. Zij speelden toen in Excelsior Pernis, dat uitkwam in de derde klasse, district West II. In de jaren vijftig werd de tweede klasse ingesteld. Dat was toen de hoogste klasse in het zaterdagvoetbal.

Wedstrijden tegen Quick Boys, Zwart Wit 28 en soms de derby tegen mede-dorpsclub DOTO.

Dat waren nog eens derby’s, bloed aan de paal! Het dorp stond op zijn kop en de rivaliteit was groot.

Helaas hebben Excelsior en DOTO enige jaren geleden noodgedwongen moeten fuseren tot VV Pernis. Het leuke is dat de kleuren van Excelsior ook oranje/zwart waren. De kousen waren echter zwart met een oranje boord.

Nostalgie in optima forma. Terug naar Genemuiden uit. Als Sparta Nijkerk wint en een week later ook van Lisse, komen zij vanzelf in de alom bekende flow. Daarna tegen Kozakken Boys een 1-1 gelijkspelletje en Sparta Nijkerk is weer zeven punten rijker. Dat tikt lekker aan qua puntentotaal.

De gelijkmaker tegen Kozakken Boys valt, zoals meestal, in de 95e minuut. Kopbal van Frank Tervoert of Tim Muller schat ik in.

Sparta Nijkerk, succes zaterdag.

Het verhaal over Harm van Dalfzen is te vinden in het boekje: Oranje op zaterdag, geschreven door Loek Laurman.

Bas Nederlof

< Terug naar het nieuwsoverzicht