Nieuws

Een brandend verhaal met een kostbare moraal…….

Hoe idioot ben je als je naar het voetbalveld gaat met vuurwerk en fakkels in de binnenzak. Dan spoor je niet, ben je compleet van de ratten besnuffeld, rijp voor een bezoek aan de psychiater en vervolgens een enkele reis naar een gesloten inrichting. Wat is er in hun jeugd misgegaan met lieden die er kennelijk behagen in scheppen om dure voorzieningen als kunstgrasvelden te ruïneren met brandende toortsen en andere mensen in gevaar te brengen met vuurwerk? Heel veel. Nauwelijks aandacht van vader en moeder ontvangen, altijd goedkope Action cadeautjes van Sinterklaas gekregen, geen meisje kunnen versieren, twintig keer gezakt voor het rijbewijs en waarschijnlijk niet eens de aanleg om in het dertiende elftal een bal te raken. Zwaar gefrustreerde en totaal gederailleerde personen die al jarenlang in een zware identiteitscrisis verkeren en dagelijks in een gitzwarte afgrond kijken in plaats van blijmoedig de schijnende zon te verwelkomen. Trieste lui.

Een lichaam vol tattoos (op afbetaling laten zetten) en opzichtige ringen door neus en oren, kettingroken, stoere merkkleding, een gevaarlijke pitbull en elke dag een fles Jack Daniels wilden ook al niet helpen. Niemand lijkt ze te willen zien, wat ze ook doen hoe ze zich ook uitsloven, geen aandacht. Het is weekend. Het voetbalveld lonkt met fastfood, sigaretten en bier. Oh ja, er wordt ook nog gevoetbald. Maar dat is bijzaak. Vreten, roken en zuipen met de maten en als ‘klap op de vuurpijl’ natuurlijk de hele dag lekker zieken en iedereen en alles afmaken en neersabelen. Te beginnen bij trainers en voetballers want die kunnen er niks van en dienen op een zo onbeschoft en bot mogelijke wijze beledigd en afgeserveerd te worden. Lekker beneveld raken, een jointje is ook niet te versmaden, niet meer weten of dit nou de vierde of vijfde frikandel speciaal van de dag is die ongegeneerd wordt weggeslikt en op het toilet bewust naast urinoir pissen en er ook nog een lading toiletpapier in stoppen. Leuk joh.

Ondanks zijn luidruchtige geschreeuw, het gevloek en de enge ziektes die hij de ether insmijt, krijgt onze ‘held van de dag’ nog steeds niet genoeg aandacht naar zijn zin. Terwijl de wedstrijd vele toeschouwers boeit besluit hij tot zijn agressieve daad van aandacht over te gaan. Het moet maar gebeuren. Hij heeft per slot van rekening niet voor niets vijftien euro neergeteld voor de fakkel die in zijn binnenzak brandt van ongeduld. Da’s best wel veel geld voor iemand met een uitkering. Maar ja, elke dag naar een baas is ook wat.

Voordat de  omstanders het beseffen vliegt het brandende projectiel door de lucht en landt op het maagdelijke kunstgras dat wegsmelt als sneeuw voor de zon. Paniek alom, boosheid en woede ook. Maar niet bij onze ‘held’. Het zal hem een worst zijn (of is het ‘een worst wezen’). Wat heeft hij te verliezen? Het werd gewoon de hoogste tijd dat er eens iets gebeurde, een daad stellen, hij is er ook nog en dat mag, nee, dat zal iedereen weten. Dat hij voor zo’n duizend euro schade aanricht en mensen die het projectiel langs hun hoofden voelden scheren de stuipen op het lijf heeft gejaagd, so what? All in the game, moeten ze maar niet langs de lijn van een voetbalveld gaan staan.

Het mooiste moment van de dag moest nog komen. Alle ogen waren op hem gericht toen hij door stewards werd overgedragen aan de politie. Zijn ‘moment of fame’, glorieus, precies zoals hij het zich had voorgesteld. Dat hem de toegang tot het voetbalveld voor de rest van zijn leven wordt ontzegd is even niet belangrijk. Die brandende fakkel, dat wegsmeltende groene kunstgras, de paniekreacties van het publiek en de aandacht die hij kreeg. Heerlijk om te zien, een masochistisch lustgevoel maakt zich van onze held meester. Hij heeft het toch maar mooi gedaan, wat niemand durfde was voor hem een koud kunstje, hij was het die de fakkel had meegenomen naar het voetbalveld en hij was het die het brandende projectiel ook nog durfde gooien. Dan ben je echt wel iemand. Echt wel!

De kostbare moraal van dit brandende verhaal……

Kunnen we afspreken dat dit de laatste fakkel was die we op De Ebbenhorst door de lucht hebben zien vliegen? We zitten niet te wachten op onnodige schade aan dure voorzieningen als ons prachtige kunstgras hoofdveld. Vuurwerk en kunstgras is als olie op het vuur gooien. Dat brandt wel! Nergens voor nodig. Laten we het afsteken van vuurwerk, fakkels en brandende projectielen beperken tot 31 december rond middernacht. Iedereen!! Brandende fakkels en ‘sfeervolle’ rook voor aanvang van wedstrijden, we zitten er niet op te wachten rond een voetbalveld.

Als ‘m daar de ‘sfeer’ rond wedstrijden in zit, dan kunnen we net zo goed met z’n allen thuisblijven.

Harry Hamstra