Nieuws

‘Wie dat beseft leidt een Heldenleven……’

Natuurlijk, het voetbal dient zich weer aan, trainingen nemen een aanvang en de eerste voorzichtige wedstrijdjes worden weer gespeeld. De hunkering naar de bal is voelbaar in de zweterige en klamme atmosfeer van de julimaand. Nieuwsgierig naar een nieuw seizoen zien we de eerste samenscholingen van druk speculerende supporters. Opportunistische kansberekeningen wisselen defaitistische bespiegelingen af. Van ‘het wordt niks’ tot ‘het wordt alles’ dit seizoen. Na een eerste rustige training vliegen voorspellingen als zomerse zwaluwen door de ether en lijken de kaarten voor wat betreft het nakende seizoen al geschud. Nieuwe spelers worden gekeurd als opgepoetst en glimmend vee tijdens een landbouwtentoonstelling.

Het is pas half juli en we zitten al weer volop in de hectiek van het lokale en regionale voetbalgebeuren. Alsof er helemaal geen zomerstop is geweest en alsof de door voetbalmoeheid geteisterde hersenmassa tussen de oren van de heren voetballers niet de welverdiende en noodzakelijke rust heeft gehad. Het oude seizoen is geschiedenis en lijkt mijlenver verwijderd uit de gedachten van spelers, supporters en sponsoren. Omkijken heeft weinig zin, de mens zou, het bijbelverhaal van de vrouw van Lot indachtig, maar veranderen in een zoutpilaar en wat heb je daar aan? Nee, vooruitkijken, nieuwe kansen verzilveren, uitdagende doelen stellen, een seizoen lang focussen, om dat modewoord maar eens te gebruiken, willen presteren, schitteren, uitblinken en vooral, bovenal, plezier hebben en niet zeuren. Drie keer in de week trainen, toewerken naar een collectieve en individuele piek die op zaterdagmiddag moet resulteren in drie punten en mooi en attractief voetbal.

Het is pas half juli. We zitten midden in de Tour de France. De Alpen vormen deze laatste week een meedogenloos en apocalyptisch decor waarin fietsende helden zich bergopwaarts een weg banen tussen duizenden dolenthousiaste en naar idioterie neigende toeschouwers. Ik wil eigenlijk nog helemaal niet aan voetbal denken. De maand juli is voor de Tour de France. Om extra in de stemming te geraken heb ik deze week het door mijn goede vriend Martin Ros geschreven boek Heldenlevens nog maar eens gelezen. Johan Derksen heeft het boek deze zomer opnieuw uitgegeven. Niet in de kleine handzame uitgave van midden jaren tachtig maar in de zo populaire ‘Gijp’ en ‘Kieft’ versie. Makkelijk te lezen en een prachtige kaft met wie anders op de foto dan de door Ros zo aanbeden Fausto Coppi.

Iedere voetballer zou dit boek moeten lezen. Lezen en nog eens lezen om tot de conclusie te komen dat de zomerse voorbereiding van voetballers helemaal niets voorstelt vergeleken bij de drie weken durende lijdensweg die wielrenners in juli ondergaan. Vallen en opstaan, hongerklop, schaafwonden, gebroken ledematen, snot voor de ogen, zware benen, pijn in het hele lichaam en de voortdurende dreiging van die fatale val in een ravijn of een schuiver op met kiezeltjes gelardeerd asfalt.

Voetballers zijn bevoorrechte sporters. Natuurlijk, ook zij dienen inspanningen te leveren, tot het gaatje te gaan, fysieke grenzen op te zoeken. Maar anders dan wielrenners vertoeven zijn op weelderig natuur- danwel kunstgras met nagenoeg altijd een voetbal in hun onmiddellijke nabijheid.

Voetballers die de neiging vertonen om te klagen en te jeremiëren over die zware voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen, echt, lees dit boek. Lees dit boek! Lees dit boek en besef dat het leven van een voetballer zo machtig mooi is. Geniet van elk moment dat je met elkaar mag trainen en voetballen, niet geblesseerd aan de kant zit en goed gezond bent. Wie dat beseft leidt een Heldenleven…………