Deze column verscheen vandaag (zaterdag 5 juli 2014) niet in het AD/AC omdat de ruimte moest worden ingevuld door een advertentie. Dus voor degenen die vanochtend hun krantje openden en tevergeefs naar mijn wekelijkse column zochten heb ik er daarom maar een Spartaanse Column van gemaakt……
‘WE VEROVERDEN IN ’74 DE WERELD, MAAR NIET DE WERELDCUP’
“Kom op, je gaat me niet vertellen dat je dit had voorspeld, Oranje in de kwartfinale. Gewoon toegeven dat je een paar weken geleden net zo’n azijnzeiker als Johan Derksen was. Niet net doen of je dit wel had verwacht. Je zag het niet zitten, was negatief, je hebt zelfs op het punt gestaan de KNVB per aangetekende brief te adviseren de reis van Oranje naar Brazilië maar te cancelen en een ander land te sturen.’ Zo verliep een gesprek met een kennis die opeens helemaal ‘in de Heer’ Van Gaal is. Die in Kuijt altijd een back heeft gezien en natuurlijk nooit heeft getwijfeld aan de kwaliteiten van dit Oranje. Hoe kom is erbij!?!?
Zijn huis is inmiddels een Oranje-vesting van Action, Jumbo en overige infantiele gadgets en attributen. Een duidelijk geval van massahysterie, aartsopportunisme en achteraf de koe in haar kont koekeloeren. En…..één van de vele eigengereide Hollanders die hun aanvankelijke scepsis en ongelijk never nooit zullen toegeven.
Ik gaf, net als het grootste deel van de natie, vooraf ook geen cent voor ‘onze jongens’. Helemaal niks! De meeste landgenoten niet. Een defensie, nou ja defensie, zo lek als ons land in 1940. En dan ook nog eens in plaats van vier, vijf van die ondermaatse verdedigers opstellen. Was Van Gaal gek geworden? De topcoach die overal successen vierde zet met zijn ‘Oranje-Catenaccio’ onze wereldwijde reputatie op het spel. Louis van Gaal, de hedendaagse Helenio Herrera, de Argentijnse uitvinder van dit afbraakvoetbal, bekend als ‘El Mago’ (de magische) die er grote successen mee vierde, vooral bij Internationale.
Maar, laten we realistisch zijn, met ‘Hollandse school voetbal’ hadden de spelers wellicht al op Ibiza gelegen. Was Louis met Truus nu in Manchester woonboulevards aan het teisteren.
In een toernooi heiligt het doel de middelen. Alsjeblieft niet weer een schoonheidsprijs. ‘Remember ’74’. We veroverden de wereld maar niet de wereldcup. We hebben gelukkig de beelden nog. Als ik 1:4:3:3 en prachtig mooi voetbal wil zien dan pak ik de oude video’s er wel bij. Deze weken kan me het geen barst (meer) schelen. Ik wil Louis voor een mensenmenigte vanaf een bordes als een volksmenner horen schreeuwen: ‘Wij zijn de besten van de wereld’.
Al spelen we met negen verdedigers en Robben als diepste spits! Het is toernooivoetbal. Het gaat maar om één ding: WINNEN!
Of dat nou met Michels, Cruijff of, zoals Derksen pleegt te roepen, een ‘megalomane dorpsidioot’ als coach gebeurt, lekker belangrijk.
