Nieuws

Toen we  op 29 april eindelijk weer de wei in mochten met onze voetballers en voetbalsters, ging er een zucht van verlichting door me heen. We konden toewerken naar het nieuwe voetbalseizoen 2020/2021. Gezond sporten in de buitenlucht, zij het nog zonder toeschouwers.

Voor de trainingen en wedstrijden om de teamindelingen voor dit seizoen weer rond te krijgen bleek dit allerminst een knelpunt. De periode waarin dit soort trainingen en wedstrijden zijn, is voor sommigen best spannend. Nu konden de voetballers zich lekker uitleven en trainers rustig kijken. Geen aanvullende druk en/of goedbedoelde tips en zienswijzen. Maar het blijft passen en meten om iedereen in een team in te delen waar ze, naar onze mening, plezier hebben en zijn/haar kwaliteiten het beste tot zijn recht komen.Dan komt de zomer, best kort eigenlijk dit keer, omdat we best lang hebben doorgetraind. Maar zelfs dan zijn er personen binnen de vereniging aan het passen en meten. Wedstrijdtenues uitzoeken voor elk team, scheidsrechter rekruteren, leiders en trainers benaderen en een veldschema voor trainingsavonden in elkaar puzzelen. En dan noem ik maar een klein gedeelte van de werkzaamheden die op de achtergrond plaatsvinden. Soms met veel succes, soms iets minder en de zoektocht naar trainers was het meest lastig. Waar zijn bijvoorbeeld al die (ex-)voetballers die het leuk vinden om jeugdspelers te helpen ontwikkelen?

Inmiddels is het ‘nieuwe’ seizoen begonnen…
Voor de jongste pupillen wordt gewerkt met een competitie in vier blokken, dus we hebben zelfs al kampioenen kunnen verwelkomen. Van de JO12-1 en JO11-3 weet ik het zeker, maar er zullen er ongetwijfeld meer zijn. Van harte gefeliciteerd voor deze teams. Andere teams speelden ook hun wedstrijden, soms succesvol en anderen hadden het moeilijk(er). De realiteit is helaas dat het ook wel eens moeilijk bleek om teams compleet te krijgen, omdat er afwezigen waren. Naast blessures en ziekte hebben we immers een nieuwe afwezigheidsvariant: ‘Quarantaine’; zeg maar verplicht thuisblijven omdat een familielid positief is.
Nu houd ik erg van positieve mensen, maar in dit geval is een positief persoon negatief. Met passen en meten hebben we, voor zover ik weet, gelukkig geen wedstrijden af hoeven te zeggen omdat we te weinig spelers hadden.

Het positieve gevoel wat velen van ons krijgen van het spelletje, kreeg echter een nieuwe knauw.
GEEN TOESCHOUWERS !!??!!
Niet lekker in de buitenlucht op zaterdagochtend kijken naar die jonge spelertjes, geen kopje koffie bij de supportersvereniging en geen lekker pistoletje bij Gert. Dat past volgens mij voor geen meter in een lekker voetbaldagje. En dan ook nog een hele dag waterkou en dus voor het eerst sinds weken blij dat de zaterdag voorbij was en ik naar huis kon. Ik heb nog wel even getwijfeld om bij Gert thuis een sapje te gaan doen, maar mijn kletsnatte jas en sokken verlangden naar huis.

Helaas, het passen en meten wat we met velen doen om het voetballen voor onze jeugd mogelijk te maken, is momenteel vervangen door de saaie realiteit. Drie passen en meten met meerdere maten. Ik hoop dat iedereen gezond blijft en weer snel langs de lijn kan staan want, zelfs op 3 passen afstand, samen kijken is toch veel gezelliger. En dat geldt overigens niet alleen bij onze vereniging, want alle activiteiten en het hele leven is volgens mij leuker met mensen om je heen.

Misschien moeten we Geurt-Albert en zijn collega’s, in deze week van de scheidsrechter, maar verzoeken om de rode kaarten massaal te trekken. Ik zou hem geven aan het negentiende team van Collectief Ontwrichten Van Ieders Deugd. Die rode kaart leidt immers tot verbroedering, geen discussies meer over noodzaak of onzin van maatregelen, maar heerlijk langs de lijn genieten van het spelletje.

Als dat eens zou kunnen, dan wil ik elke week wel kou leiden en nat regenen….

Rob Schoon
Hoofd Jeugdopleiding Middenbouw Prestatie