Nieuws

Persoonlijk vind ik het altijd een prachtig gezicht: een team wat ná een lekker potje voetbal aan een kantinetafel bij elkaar kruipt en naar eigen inzicht de derde helft invult. Zo’n gezelschap wat na een paar bladen bier en wat broodjes kroket steeds luidruchtiger wordt, de zojuist behaalde overwinning al snel het belang van groepswinst in de Champions League toedicht en wat luidkeels met de muziek mee gaat zingen als de alcohol begint te werken. Dan lijkt zo’n team ook hechter te worden, vrienden voor het leven. Het wordt pas echt leuk als de verhalen over de voetbalhumor op tafel komen. Voetbalhumor? Is dat andere humor dan gewone humor? Jazeker! Er zijn boeken vol geschreven over de rottigheid die voetballers met elkaar uitvreten. De eerste openbaringen kwamen aan het licht toen de spelers van de Gouden Generatie 1974 boeken gingen schrijven. Zo onthulde Wim Suurbier dat debutanten bij het Nederlands XI-tal soep moesten eten waar hij eerst zijn geslachtsdeel in had gehangen, vertelde John van Loen ooit dat zijn mede- speler Ton de Kruik er een gewoonte van maakte om in het bad van FC Utrecht plaats te nemen voordat zijn medespelers er gebruik van konden maken en dat er dan uiteindelijk zaken rond dreven die je liever niet in je bad ziet en hapte voormalig Sparta Nijkerk trainer David Nascimento ooit verlekkerd in een moorkop die zijn medespelers eerst vakkundig hadden volgespoten met scheerschuim. Op zich geen zaken waar je een trauma aan overhoudt. De meester van de voetbalhumor is René van der Gijp. Toen één van zijn mede- spelers ooit vroeg of René even op zijn zoontje wilde letten die geduldig op het potje zat kon  hij het niet laten het joch er van af te halen, zelf een grote boodschap te doen op hetzelfde potje en het ventje er weer vrolijk op te zetten. Dat de vader uiteindelijk niet snapte dat zo’n klein ventje zo’n hoop…..u snapt ’t wel.

Tijgerbalsem in het kruis van een onderbroek smeren, voetbalschoenen aan de kleedkamerbank vast schroeven, een dooie rat in een voetbaltas stoppen (copyright Tim Muller volgens mij…)…voetballers ligger er dubbel om. De veel te jong overleden Spartaan Wim van Slooten maakte er een gewoonte van mede- spelers die hem net iets te vaak om zijn shampoo vroegen een fles te overhandigen die hij zelf net vol gepiest had. Ik kan u verzekeren: hilariteit alom! 

Voetbalhumor kan ook te ver gaan. Voormalig international Ruud Geels liet ooit optekenen dat zijn tijd bij het Nederlands XI-tal een hel was al was het maar omdat de Amsterdamse treiter- brigade Krol-Suurbier-Rep hem steevast op de korrel hadden en hem, naar eigen zeggen, keer op keer vernederden. Wat zich precies heeft afgespeeld verteld het verhaal niet maar ‘pesten op het werk’ is waarschijnlijk te weinig gezegd. 

Dicht bij huis zijn we ook vaak getuige geweest van voetbalhumor. Zo hing half Nijkerk en Nijkerkerveen ooit vol met verwijzingen naar De Ebbenhorst toen ras- Spartaan Harry Hamstra het met zijn Boys op moest nemen tegen onze club en zijn er ook talloze voorbeelden van volgehangen en – geplakte accommodaties van Sparta Nijkerk en N.S.C. als er weer eens een derby op het programma stond. Gelukkig allemaal redelijk onschuldig. Geen doorgezaagde doelpalen (In La Liga in Spanje regelmatig aan de orde), geen uitgegraven middenstippen en geen besmeurde tribunestoeltjes.

Mijn voetbalcapaciteiten reikten nooit ver genoeg om lang deel uit te maken van een hecht voetbalteam (mijn voetbalvrienden vonden dat ik het met mijn hoofd prima kon bedenken maar dat ik het zo verrekte slecht naar mijn voeten vertaalde…over humor gesproken) dus de ware kleedkamerlol heb ik maar weinig mee gemaakt. Toch werd ik onlangs ineens het slachtoffer van een fraai staaltje voetbalhumor. Omdat mijn slaapkamer toe was aan een opknapbeurtje vroeg ik schildersbedrijf Jur van de Beek iemand te sturen voor wat behang- en schilderwerk. Jur maakt het klaarblijkelijk niets uit of zijn medewerkers Sparta Nijkerk of N.S.C. bloed in de aderen hebben. Dat moet ‘ie uiteraard zelf weten maar dat betekent wél dat ik volgens mijn vrouw sinds kort onrustig woelend in mijn bed lig. En dat allemaal omdat één van zijn schilders namelijk onder mijn behang vakkundig de volgende graffiti heeft aangebracht……

En u kent mijn voorliefde als het gaat om de Nijkerkse voetbalclubs…. Ik slaap sinds kort wellicht wat onrustiger maar, eerlijk is eerlijk, een briljante vorm van ‘voetbalhumor’ toch..?

Ik wens u allen een gezond, gelukkig en gezellig 2019 en eh….vergeet de (voetbal)humor niet!

Nico Fiegen