Als ik op woensdagavond een rondje langs de Sparta-velden loop. Krijg ik spontaan een glimlach op mijn gezicht. Het begint al bij de mini’s. 40 ä 50 spelertjes, die al zittend op de middencirkel, aandachtig luisterend wat de trainster/trainer te vertellen heeft. Verbeterpuntjes, complimenten en alles wat voetbal plezierig maakt. Zie die kleine smurfen stralen naar die ronde knikker. De volgende groep zijn de pupillen. Door lopen de spelers al wat beter in het gareel. De techniek wordt iets belangrijker. Maar ook hier straalt het plezier de gezichten af.
Helemaal in een uithoek van het complex ligt het terrein voor de keepertjes. Aanvang 17.45. Echter de 2 grootste kinderen, Jos en Djordi, zijn er al om kwart over vijf. Want hoe zotter je bent, hoe eerder je aanwezig moet zijn. Lekker rollen door de modder. Zonder moeite passen de trainers Jos en Djordi zich aan bij het kinderlijk plezier van hun pupillen. Als eerste zijn de F-pupillen aan de beurt om de modderpoel te trotseren.
Drie kwartier duiken en opstaan. Snel onder de douche, naar huis en snel naar bed. Groep 2, de E-keepers krijgen nu hun training van Jos en Djordi voorgeschoteld. Het water is reeds verdwenen, maar de modder is ruimschoots aanwezig. Wat zullen de moeders blij zijn. Ach, je moet toch wat over hebben voor het plezier van die peuters. Hierbij roep ik een ieder op: ga eens kijken bij het genot van die keepers.
Hoe bouwen zij aan hun techniek en conditie. Want de conditie van de keepers is uitmuntend. Let maar eens op zijn katachtige reflexen. Die mooie zweefduik en het snelle voetenwerk. Menig speler die eens een keeperstraining ondergaat zal nog meer bewondering krijgen wat er op de oefenhoek te weeg gebracht wordt. Ja, dit benadrukt weer dat keepers een apart ras zijn binnen een voetbalteam.
Eenlingen van een team. Sluitpost, slot op de deur. De speler die alleen wint bij het stoppen van een penalty. Maar O wee dat ene foutje kost hem een tegendoelpunt. Voor het vak keeper wordt je geboren. Het zijn buitenbeentjes. Maar wat kan hij genieten van zijn mooie taak. Het ultieme is “de nul houden”. Ja, dan geniet hij helemaal van zijn taak.
Dat is het plezier van de ëenling.
