Nieuws

Op bovengenoemde datum schreef ik onderstaande column voor het AD/AC. Tijdens de kampioensreceptie van ons eerste elftal van afgelopen vrijdag heb ik beloofd deze column nog eens op de site van Sparta Nijkerk te zullen plaatsen.

KNUFFELTRAINER

Eind jaren 80 volgde ik met onder andere Kees Steenbeek van Hooglanderveen, maar juist dat ene seizoen voetballend bij Sparta Nijkerk, de cursus Oefenmeester III. In, als ik me het goed herinner, een oude korfbalkantine op het complex van Roda ’46 in Leusden kregen we op maandagavond en zaterdagochtend voetbalonderricht van de KNVB-docenten Pierre Stevenaart en Guus Griët. Aan de cursus nam ook een wat timide Marokkaanse jongen deel. Hij zei niet veel, sprak behoorlijk gebrekkig Nederlands en het theoretische en schrijfgedeelte van de cursus bezorgde hem menige zweetdruppel. We namen hem op sleeptouw, schreven huiswerkopdrachten voor hem uit en maakten kopietjes op het werk.

Uiteindelijk slaagde de hele groep dus ook onze Marokkaanse vriend. In 1995 besloot ik de cursus TC II te gaan volgen. Een heel seizoen op maandag- en vrijdagavond toog ik met Tijmen Beekhuis en Dick Hartog naar het sportcomplex van FC Horst om daar de wijze voetballessen van Jan de Jongh en Ernest Brandes te ondergaan. En wie troffen we daar als medecursist, juist, onze Marokkaanse vriend. Ook nu weer kon hij op onze en  door hem zeer gewaardeerde hulp rekenen. Het ging wederom puur om het theoretische, administratieve deel van de cursus, want op voetbalgebied stond hij zijn mannetje.

Op een avond moesten Tijmen Beekhuis, Dick Hartog, Danny Huytink en ondergetekende een praktijktraining verzorgen. Ik had geregeld dat dit op het hoofdveld van Sparta Nijkerk kon plaatsvinden. Een unicum in die tijd. Onder het motto “inpakken die docenten” was alles tot in de puntjes verzorgd. Na afloop van de training was er een nabespreking in de bestuurskamer en uiteraard ontbrak daar de natte keek, bittergarnituur en een alcoholische versnapering niet. Onze Marokkaanse vriend, die de Nederlandse nog steeds niet feilloos beheerste, was zeer onder de indruk van het geheel. Bescheiden en beleefd als hij was en is, bedankte hij ons in wat leek op een ingestudeerd zinnetje “Jongens, bedankt voor de vrije gasten”.

Het moge duidelijk dat hij ons complimenteerde voor de goed verzorgde avond en in het bijzonder de genoten gastvrijheid. Vanaf die tijd gaat onze Marokkaanse vriend in kleine kring door het leven als “vrije gast”. Nog steeds.

Deze foto’s zijn gedurende het inmiddels afgelopen seizoen 2013/2014 gemaakt door Arjen Gerritsma, www.graphicsound.nl.

Een paar jaar later besloot hij zich aan te melden voor de cursus TC I. Na enkele keren niet tot de cursus te zijn toegelaten, werd hij uiteindelijk aangenomen en behaalde het felbegeerde diploma.

Na in de afgelopen jaren trainer te zijn geweest bij onder andere de Utrechtse studentenvereniging Odysseus, de jeugd van Sparta Nijkerk, BVO Haarlem (A1 en 2e elftal) en stage te hebben gelopen bij Co Adriaanse (Ajax), is hij nu voor het tweede achtereenvolgende seizoen hoofdtrainer van FC Chabab uit Amsterdam. We hebben wekelijks contact. “Hé vrije gast, alles goed?”. Met hem wel. FC Chabab is de meer dan trotse koploper in de eerste klasse west van het zondagvoetbal. Uit 14 wedstrijden werden 42 punten behaald. De volle winst. Op 8 punten achterstand volgt AFC’34, op 13 punten Zouaven en op liefst 23 punten NVC en KFC.  FC Chabab, dat letterlijk jeugd betekent, speelt volgend seizoen in de hoofdklasse. Dat kan niet missen. De accommodatie van de club is nu nog erbarmelijk maar daar wordt aan gewerkt.

Of onze Marokkaanse vriend dan nog bij FC Chabab werkzaam is? Deze week wist hij het nog niet zeker. Het is wel zeker dat FC Chabab niet de laatste club is waar hij furore zal maken. Onthoud de naam van deze Marokkaanse knuffeltrainer en vrije gast: Simon Ouaali.

Harry Hamstra