Ieder weekend is er iemand de klos. Het reinigen van de vuile shirts die spelers tijdens hun wedstrijd dragen. Ook tijdens trainingen van onze helden en heldinnen krijgen de tenues menig vlekje te verduren. Als op zomerse dagen de zon schijnt valt de schade nog wel te overzien. Hooguit ruiken de shirts naar een geur van een kleine inspanning. Tijdens herfstdagen is het shirt doordrenkt van de regen die op de torso’s van de spelers valt. ’s Winters heeft de wasmachine meer geluk. Afgelastingen vanwege sneeuwval of koude. Echter het huidige klimaat is wispelturig en onvoorspelbaar. Zo kan het voorkomen dat tijdens de lente menig regenbuitje neerdaalt over de velden. Afgelastingen tot gevolg. Maar mocht de wedstrijd doorgaan dan worden de shirt geteisterd door modder en vuil.
De spelers wassen de tenues niet zelf, want dat is niet besteed aan deze vermoeide atleten. Dus moeder, vriendin of vrouwlief is de klos. Maar dit verhaal toch positief schrijvend: zij doet dat met veel liefde voor onze Spartaan. Wel is het zo dat op zaterdagavond niet een enkel tenue gewassen moet worden maar van het gehele team. 20 Shirtjes, 20 broeken, 40 stinksokken en verdere aanverwante kleidingstukken die gedragen worden tijdens het voetbalspelletje. Zaterdagavond gaat de wastas op z’n kop. En wat daar dan niet allemaal uitkomt? Verdwaalde onderbroeken, zweetbandjes (??!!), extra ondershirt en soms zelfs een string (m/v). Ach, deze artikelen zullen de komende week vast niet gemist worden. Pas als op zaterdag de wedstrijdvoorbereiding, pas na koffietijd, weer begint. En dan moet alles haasje-repje bijéén gezocht worden. O o wat zullen we dan weer in de kleedkamer aantreffen of beter gezegd welke kledingstukken missen we dan weer? Waar is de tijd gebleven dat m’n moeder de sporttas nog inpakte? Dan maar weer een duik in de bak met gevonden voorwerpen op het wedstrijdsecretariaat.
Ook ik heb wel eens het geluk dat ik de wastas met reserveshirts beschikbaar mag stellen aan een team dat niet in het vertrouwde Oranje/Zwart kan spelen. Als deze tas dan weer wordt ingeleverd dan is de verrassing heel vaak erg groot. De liefde waarmee de shirts gewassen zijn is wonderbaarlijk. Dat blijkt uit de manier waarop de shirts zijn behandeld. Gewassen, opgevouwen, gestreken, gestoomd, geparfumeerd. Niets is te gek hoe de shirts weer worden ingeleverd. Soms zelf met een visitekaartje tussen de gewassen shirts. Een schreeuw om hulp (!) of bel met 06-……. Veelal wordt aan dit verzoek voldaan. Want we zijn niet kieskeurig. En alles vol met liefde voor de shirts.
Hans Lubbertsen
