Nieuws

Deze column van Harry Hamstra verscheen op 3 augustus in het Algemeen Dagblad / Amersfoortse Courant

Terwijl het in juni niet het mooiste weer van de wereld was, om maar een eufemisme te gebruiken, en de vakantie vierende amateur-voetballers voor de zon naar verre oorden dienden af te reizen, vallen de mussen momenteel van de daken. Net nu de voetballers weer in training zijn is er een hittegolf in Nederland. Veel voetballers hebben het al niet zo op de voorbereiding, met temperaturen boven de 30 graden wordt het verlangen naar een strandtent in Bloemendaal of Noordwijk alras heviger. Zeker op kunstgras is het afzien voor de heren.

Maar ze hebben niks te klagen. Met trainer Henk Vreekamp voorop renden wij eind jaren zeventig tijdens de eerste trainingen steevast naar de witte sluizen bij Nijkerk. Daar werden allerlei gymnastische oefeningen gedaan alvorens de weg terug in volle draf werd aanvaard. Traplopen was de dagen erna een crime. Met trainer Siem Sleeking was een bezoek aan de Bokkeduinen de eerste weken van de voorbereiding vaste prik. Duintje op, duintje af, zweten en afzien in het mulle zand. En we waren niet de enigen. Menige voetbalploeg werd destijds in de Bokkeduinen over de kling gejaagd. Dat alles met de bedoeling fris en fruitig aan de competitie te beginnen.

Dat is nu wel anders. Positiespelen, pass- en trapvormen, stabiliteitsoefeningen, gedoseerde belasting in overeenstemming met de belastbaarheid, hartmeters, uitgebalanceerde sportdrankjes en fysiotherapeuten op iedere hoek van het veld, dat alles om spelers te pamperen en met fluwelen handschoentjes te strelen bij pijntjes en fysieke ongemakken. Coopertesten, steigerungen en lange duurlopen zijn uit den boze. Trainingen zijn medisch fysiologisch verantwoord. Maar toch. Voetballers af en toe het snot voor de neus laten lopen, eenzaam in een duurloop laten afzien, over mulle duinen laten sprinten tot ze kotsen, ze gaan er zeker niet beter van voetballen. Maar het mentale aspect benadrukken zodat ze tussen de oren de goede afstemming vinden, het hoort er bij.

Want we zullen hem ook dit seizoen nodig hebben: de ‘Draufgänger‘. Duits voor ijzervreter, vechtjas, houwdegen. De speler die er ‘vol opklapt’ en ‘inbeukt’, die iedere trainer zich wenst maar die in het woud van dartele technici en gepolijste baltovenaars met uitsterven wordt bedreigd.