Nieuws

Het lijkt eerlijk wel of ‘ie er gewoon altijd al geweest is. Ik kan me tenminste geen Sparta Nijkerk voorstellen zonder Evert. Zoals Sparta hoort bij Nijkerk (want begin met hem niet over Sparta zónder), zo hoort Evert bij onze club. De authentieke boog die nu als pronkstuk in de K.A.N.T.I.N.E hangt, de (daar zijn ze weer) witte berken, Jan van de Ridder, de sloot, de Oranje Leeuw…. ze zijn allemaal net zo met de club verbonden als Evert.

Sinds een paar jaar moest Evert op zaterdag een clubkostuum aan. Hoe gedistingeerd hij er ook in uit ziet, het staat ‘m niet. Hij hoort daar gewoon tegen het hek te leunen in z’n skinny jeans en zijn modieuze lange trui. Per slot van rekening is leeftijd maar een getal. Evert moet gewoon Evert zijn.

Sparta Nijkerk, 1.000 jaar Gemeente Putten, Feyenoord, fotografie, z’n hond Bobbie. Dát is Evert. En dat zal Evert voor altijd zijn.

Mensen die wat minder bekend zijn met onze club hoeven niet te schrikken hoor! Als je de eerste regels van dit stuk leest zou je denken dat Evert ‘niet meer is’. Maar nee hoor, niets is minder waar! Hij heeft alleen besloten het wat kalmer aan te gaan doen. Henk Wallet, ook al zo’n museumstuk, neemt zijn bestuurstaken over en Evert blijft een soort waarnemend bestuurslid. Volgens mij nog nooit eerder vertoond dus net iets voor Evert.

Tijdens de ALV van november jongstleden werd ‘ie benoemd tot Erelid. Peter Pos, redacteur van het AD, reageerde op het nieuws via Facebook met “Nu pas?” en treffender kon het niet gezegd worden. In mijn beleving liep Evert vóór de oorlog al rond bij Sparta Nijkerk maar dat is dus waarschijnlijk een misvatting. Hij was, ongeveer 40 jaar geleden, wél één van de grondleggers van onze Supportersvereniging, heeft als clubfotograaf zoveel plaatjes geschoten op of rond De Ebbenhorst dat het rubriceren daarvan gewoon onbegonnen werk is. Als je Evert om een speciale Sparta- foto uit zijn archief vraagt weet ik zeker dát ‘ie ‘m heeft. De vraag is momenteel alleen nog wáár…..

Als mijn informatie klopt werd Evert tijdens die genoemde ALV verrast met zijn benoeming. En da’s maar goed ook. Want als hem vooraf was gevraagd of ‘ie er op zat te wachten had hij ongetwijfeld op karakteristieke gereageerd met een “Ach, hou toch op….dat moet dan zeker weer zo’n ceremonie worden met alle dingen d’r op en d’r an?” (ogen dicht doen even proberen het onmiskenbare stemgeluid van Evert er bij te denken….ja hè…u hoort het hem zeggen hè?). “Doar hen julie zeker al een poosje over zittuh te poekele met z’n alluh? Hou toch op….kloteklappers”
Maar nu heeft íe ‘m, de officiële titel Erelid van Sparta Nijkerk. En daar zal hij echt wel trots op zijn. Vraag hem er maar eens naar. Ik weet zeker dat Evert er een uitgebreide, een hele uitgebreide, een hele, hele uitgebreide toelichting op zal geven. Dus neem de tijd en neem ook maar brood mee…..

Het leuke was dat de versierselen hem op 9 november werden uitgereikt door niemand minder dan de onvolprezen half- Spartaan Roelof Luinge, ooit internationaal scheidsrechter en misschien wel daarom een speciale kennis van Evert. Vraag ‘m naar een scheidsrechter en er volgt een uitgebreid, een heel uitgebreid, een heel, heel uitgebreid verhaal. Let op, het kan net zo makkelijk dat hij de referee in kwestie een prima vent vindt als dat het “een enorme noare dundas” is. “Ach…hou toch op man…”.

Evert blijft onze club vertegenwoordigen in de bestuurskamers van het amateurvoetbal. En da’s maar goed ook want een nazit zonder Evert is natuurlijk geen nazit. Ook de scheidsrechters die ons complex aandoen zullen nog steeds door hem worden ontvangen en ik waarschuw ze alvast: om de komende jaren nog een beetje fatsoenlijk in zijn verhalen voor te komen zou ik m’n best maar doen.

Ik weet zeker dat Evert op de avond van de 9e november 2021 trost naar huis is gefietst, zonder een stoeprandje mee te pakken, met de bos bloemen, de bijbehorende fles whisky én de oorkonde. Nu maar hopen dat hij dat ding een duidelijke plaats in zijn flat heeft gegeven. Maar als u ‘m een keer wilt bekijken, kijk dan ook niet op dat Evert zal zeggen “Tja, die moek wél erges hebbe maar…..wáár ook alweer….”

Evert, je hebt ‘m dik verdiend hoor!

Nico Fiegen