Nieuws

Het klinkt zo makkelijk, maar met dat eenvoudige werkwoord gaan heel wat inspanningen gepaard. Je zou denken dat het na zoveel seizoenen allemaal gesmeerd zou verlopen, maar helaas blijkt er toch altijd weer een hobbel of blijken er zelfs meerdere hobbels te zijn. De seizoenstart, het zal nooit mijn favoriete periode in een seizoen worden.

Na een rustperiode van ongeveer twee weken na het afgelopen seizoen ga je vol goede moed aan de slag met de voorbereiding op het komende seizoen. Gesprekken met aanstaande trainers, planningen maken, beleid uitwerken en een voorzetje maken van een veld- en kleedkamerindeling. En nog even wat stukjes aanleveren als bijdrage aan de door de supportersvereniging uitgegeven presentatiegids. Wie denkt dat er in de zomer niets gebeurt binnen een voetbalvereniging, heeft het toch wel mis. Jasje, Koos en Wim schilderen immers rustig door.

Nu we ongeveer op de drempel van het nieuwe voetbalseizoen staan lijkt alles langzaam maar zeker op zijn plaats te vallen. Het vinden van trainers en leiders voor alle (jeugd)teams bleek weer een hele opgave en het lijkt wel elk jaar moeilijker te worden om mensen te vinden die zich willen inzetten voor de jeugdspelers en -speelsters. De grootste zorg zijn nog de keepers, maar zelfs daar lijkt er licht in de tunnel te zijn, zodat ook zij binnenkort de handen uit de mouwen kunnen steken.

Ik weet wel dat het er een beetje bij hoort zo’n opstartfase, maar mijn favoriete periode is het dus niet. Gelukkig kon ik een aantal trainingen invallen bij diverse teams, want het bezig zijn met voetbal en spelers blijft toch het leukste. En ik denk dat dit voor alle trainers geldt. Plezier hebben in wat je doet, dat blijft de basis van succes en continuïteit.

Maar dat neemt niet weg dat je ook best wat kritisch mag kijken. Organisatorisch kan het best strakker geregeld worden en op de communicatie is altijd wel iets aan te merken. Spelers mogen er ook zelf best wat (meer) voor over hebben om in een selectie te spelen. En trainers moeten in feite vooral opleiden, waarbij de resultaten niet het allerbelangrijkste zijn. De diverse verbeterpunten vormen dan vanzelf weer een uitdaging om aan te gaan, zodat we volgend seizoen toch weer een stapje verder zijn.

Nu de eerste opstartproblemen zijn opgelost, kunnen we bijna zeggen dat alles (eindelijk) rolt. En zichtbaar of op de achtergrond blijven we werken aan verbeteringen. De erkenning als ‘Regionale jeugdopleiding’ door de KNVB maakt ons bijvoorbeeld trots, maar het traject er naar toe was ook een spiegel. Er valt nog genoeg winst te behalen qua opleiding, zowel qua lopende zaken als nieuwe uitdagingen. En als het over nieuwe uitdagingen gaat, is opstarten ineens een stuk leuker…

Rob Schoon
Hoofd Jeugdopleiding v.v. Sparta Nijkerk