Nieuws

Je zult bij Primera maar iemand heel beleefd voor laten gaan omdat je een keer geen haast hebt en je hoort later dat diegene net het winnende oudjaarslot heeft gekocht voordat jij aan de beurt was. Of je hoort Gaston bij de buren roepen “Goeoeoeoeoeoedenavond….hier is uw verdiende € 100.000,=” en jij hebt die week net besloten na jaren niet meer mee te doen aan de Postcodeloterij. Of vlak vóór Kerst besluit het kabinet dat je tóch 4 mensen mag uitnodigen dus je schoonmoeder komt alsnog. En stel, je stopt als keeper vlak kort voor tijd een alles beslissende penalty maar je schijnt een meter achter de lijn te hebben gestaan. Het kan ook zijn dat je als voetballer besluit 2 dorpen verderop te gaan voetballen om daar nu eens écht de voetbalhemel te gaan bestormen en je ziet je ouwe club toch weer gewoon de koppositie pakken en jouw ploeg alweer een ruime achterstand oplopen (…). Of je moet besluiten op relatief jonge leeftijd met voetbal te stoppen want je knie wil opnieuw niet wat jij wilt. Of het bier in de kantine is lauw, je zit in een supporters-bus en je moet onderweg 3x stoppen omdat je in de bus nu eenmaal geen pilsje mag drinken, het bestuur besluit de kantine ineens clubhuis te noemen, je vrouw wil nu wel eens met je naar de meubelboulevard terwijl jouw club net die middag kampioen kan worden (ja, meubelboulevards zijn een trauma voor me). Of er is op de tribune nog maar één stip vrij en da’s nu nét naast die ene schreeuwlelijk waarvan je z’n bloed wel kunt drinken. Jouw favoriete club wil bij de beste 16 van Europa horen maar de keeper gaat kinderlijk eenvoudig onder een bal door of de linksback schiet knullig in eigen doel en je ligt er vóór de winterstop alweer uit. Of erger, je bent supporter van een club waarvan iedereen weet dat je dat niet voor je lol bent. Of, nóg erger: de nieuwe Duitse trainer van jouw club predikt Vollgasfussbal maar het team oogt als een oude, vooroorlogse Trabant. Dan lijkt het leven soms even heel erg zwaar.

Dan heb je pech. Heel veel pech, zeg maar.

Maar beeld je eens in: volkomen terecht voer je (als debutant!) een wedstrijd of 8,9 vóór het einde van het seizoen de ranglijst in de 3e divisie aan maar op een goeie dag komt onze nationale voetbalbond je simpelweg vriendelijk vertellen dat je alles weer mag inleveren. Gedoodverfde kampioenskandidaat of niet, rien ne va plus, “U gaat naar de gevangenis, u komt niet langs start en u ontvangt geen 200 gulden”. Alsof je zwager ziet dat hij tijdens de gezellige spelletjesmiddag op 2e Kerstdag opnieuw gaat verliezen met Mens-Erger-Je-Niet en met z’n dronken harsus dus zomaar het hele bord van tafel sodemietert. Zo voelt dat ongeveer.

Maar, begripvol als je bent slik je die teleurstelling als een man. Er zijn per slot van rekening ergere dingen aan de hand op dat moment. Gewoon even uithuilen en het volgende seizoen laat je natuurlijk opnieuw zien dat het geen toeval was dat je op kampioenskoers lag. Maar potverdorie, aan dat nieuwe seizoen ben je nog niet begonnen of Het Virus zit je weer in de weg en de bobo’s uit het Zeister bos pakken wéér alles van je af. Dán heb je pas pech!! Heel democratisch zijn weliswaar eerst de clubs geraadpleegd en is er gevraagd hoe die de competitie af wilden maken. En volgens oud- Hollands K.N.V.B.- gebruik is daar vervolgens vrijwel niets mee gedaan. Gelukkig zit er bij de heren altijd wel een patroon in. Ze noemen dat ook wel de weg van de minste weerstand. Met een uitgestreken gezicht vertellen “dat er ook veel clubs waren die het prima vonden dat de ranglijst weer ge- reset werd”. Ja, dank je de koekoek. Je zult maar opnieuw een enorme bak met geld geïnvesteerd hebben in weer een nieuwe ploeg en je vindt jezelf tóch weer ergens in de middenmoot terug. Het zal maar zo zijn dat je dacht het lek boven te hebben na een mislukt seizoen en je staat weer stijf onder de rode streep. Dat is het niet zo heel erg gek dat je het eens bent met het inleveren van die paar bij elkaar gesprokkelde punten en dat je graag weer opnieuw begint.

Als je echter, zoals wij, Spartaans bent opgevoed, is zelfs ook de laatste beslissing geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten. Inmiddels hoor ik op en rond De Ebbenhorst alweer enthousiaste geluiden over de poule waarin onze club is ingedeeld als de bal straks toch weer gaat rollen. Mooie potjes tegen DVS, DOVO en VVOG. Tja, wie ben ik dan om nog boos te blijven? Laat in deze barre tijd eerst de bal maar weer eens gaan rollen. Ik kan namelijk geen Ganzenbord, Monopoly of Pim-Pam-Pet meer zien.

Gezellige feestdagen en hopelijk tot snel!

Nico Fiegen.