Kampioenskoorts…
Na de zwaarbevochten overwinning op Urk werden wij door onze supporters prachtig ontvangen bij onze terugkeer in Nijkerk! Met vuurwerk en applaus stonden ze ons op te wachten. Ik heb dat in mijn bijna 20-jarige trainerscarrière nog nooit eerder meegemaakt. 4 wedstrijden voor het eind van de competitie zo ingehaald worden. Het maakte indruk op mij maar zeker ook op de spelers en de rest van de begeleiding van Sparta 1. Het geeft maar weer eens aan hoe Sparta leeft bij de supporters en dat is één van de redenen die het zo bijzonder maakt om voor Sparta te spelen of te werken.
Het late tijdstip waarop de overwinning tot stand kwam speelde zeker een rol in de ontlading maar ook de stand op ranglijst. De wetenschap dat er 2 zware wedstrijden (Excelsior ’31 thuis en Urk uit) gewonnen waren maakte de vreugde alleen maar groter, ook bij de spelers. Steeds meer komt er het geloof dat de maand mei wel eens een hele mooie zou kunnen worden.
Van jagers zijn wij nu degenen waarop gejaagd wordt en dat geeft weer een heel andere druk dan wanneer je in de achtervolging zit. Voor veel spelers is het de eerste keer dat ze in deze situatie zitten en ze genieten er volop van. Voor ons als technische staf is het belangrijk dat we niet meegaan in de euforie. Genieten mag, op zaterdagavond en op zondag maar daarna moet de blik op de volgende wedstrijd. Sommige tegenstanders hebben immers ook nog belangen in de competitie en anderen vinden het natuurlijk geweldig om de koploper pootje te lichten… zeker in dit stadium van de competitie.
Deze week kwam ik toevallig de beelden tegen van de ontknoping van de eredivisie in 2007. AZ verloor volkomen onverwacht de laatste wedstrijd bij Excelsior, Ajax scoorde maar 2 maal bij Willem 2 waardoor PSV er plots met de schaal vandoor ging door een 5-1 overwinning op Vitesse.
De kiem voor deze verrassing werd gelegd door de keeper van AZ, Boy Waterman. Hij kwam vroeg in de wedstrijd veel te wild uit zijn goal, maakte een overtreding, kreeg een penalty tegen en een rode kaart. AZ moest daardoor tegen een 1-0 achterstand opboksen en met een man minder spelen. Uiteindelijk kon het podium in Alkmaar afgebroken worden en werd AZ van de gedoodverfde kampioen de grootste verliezer. De klap dreunde nog lang na, het volgende seizoen werd AZ 11e in de eredivisie met 29 punten achterstand op PSV. Pas het jaar daarna bleek AZ weer helemaal bij de les en werden ze alsnog kampioen van Nederland.
De moraal van dit verhaal…In de beslissende fase van een competitie spelen er nog veel meer (mentale) zaken een rol dan bijvoorbeeld in oktober. Spelers moeten zich uitsluitend blijven focussen op hun taken en op hun spel. De stand van de ranglijst mag hier geen enkele rol in spelen houd ik ze al een tijdje voor want dan gaan ze wellicht hele andere dingen doen in het veld. Zie Boy Waterman in de beslissende wedstrijd tegen Excelsior.
Iedereen binnen onze selectie is zich hiervan bewust en zie ik nog niemand met het hoofd in de wolken lopen. We zijn het seizoen begonnen met als doelstellingen Sparta weer een eigen gezicht te geven in de manier van voetballen maar ook in de teamspirit. Ik denk dat beide doelstellingen aardig gelukt zijn maar nu willen we meer zoals het sportmannen betaamd!
Eerst zaterdag DETO, dat eerder in deze competitie van ons won, met 9 spelers gelijk speelde tegen Staphorst en vorige week met 4-1 won van DUNO dus we moeten vol aan de bak.
Ook na DETO zal de competitie niet beslist zijn en mogen we naar SVZW. Gezien de opkomst van onze supporters bij uitwedstrijden verwacht ik eigenlijk een soort van thuiswedstrijd te spelen in Wierden…en dat is mooi want alles wat we kunnen doen om de spelers optimaal te laten functioneren moeten we doen.
Ik ben ervan overtuigd dat de steun van supporters in deze fase van de competitie onmisbaar is dus hoop op massale steun want het worden nog 4 pittige weken in de loodzware Hoofdklasse B.
Eric Speelziek
Hoofdtrainer A-selectie
Nachtegaalsteeg 1
3862 WJ Nijkerk