Nieuws

In een eerdere column beschreef ik de geschiedenis en groei van het vrouwen-  en meidenvoetbal in het algemeen en bij v.v. Sparta Nijkerk in het bijzonder.

Door een zeer gewaardeerd erelid werd ik er op gewezen dat al in 1990 het vrouwenvoetbal zijn intrede deed bij onze vereniging tijdens het OJK Toernooi. Na een strijd met 4 teams werden de Sjûûfertjes kampioen.  Al ruim 30 jaar vrouwenvoetbal bij v.v. Sparta Nijkerk dus!

De afgelopen jaren is al veel bereikt. Een sterke groei van enthousiaste speelsters, goede en betrokken trainers/leiders en zoals dat zo mooi heet de randvoorwaarden die in het algemeen ook op orde zijn. Dit was niet mogelijk geweest zonder de geleverde bijdrage van de vele vrijwilligers die op allerlei wijze actief zijn binnen onze vereniging. Omdat soms niet iedereen realiseert dat zij ook vrijwilligers zijn, wil ik hier speciaal ons bestuur noemen. Zonder de visie, daadkracht, enthousiasme en tomeloze inzet van het bestuur had het vrouwen- en meidenvoetbal nooit kunnen bereiken wat nu gerealiseerd is.

Onder andere de coronaperiode is gebruikt om met veel personen binnen onze vereniging te onderzoeken wat de toekomstplannen en doelen van het vrouwen- en meidenvoetbal zouden moeten zijn. Uitgangspunt daarbij is dat er een zekere ambitie zou moeten zijn.

Maar wat is ambitie eigenlijk? Blijkbaar is ambitie iets wat uit het diepste van je ziel komt, en wat je nodig hebt om je mogelijkheden als individu te ontplooien.

Ambitie bestaat uit twee onderdelen: de behoefte aan het ontwikkelen van een specifieke vaardigheid of vakmanschap én een algemene erkenning en waardering daarvoor. De behoefte aan erkenning is een krachtige motor. Een vaardigheid zonder erkenning is leeg en bloedt dood, een erkenning zonder vaardigheid geeft of geen voldoening of wijst op een narcistische persoonlijkheid.

Zo is het belangrijk dat elke speelster zich dit seizoen kan ontwikkelen zodat zij klaar is om volgend seizoen de stap omhoog te kunnen maken. Ook belangrijk is daarbij de jeugd, de talenten die elke kans zullen aangrijpen om zich te laten zien om een plekje in het eerste te veroveren. Maar volgens onze technische staf is er maar één ding dat echt belangrijk is om deze ambities en verwachtingen waar te maken en dat is plezier hebben. Want met plezier, komt prestatie.

Ambitie in positieve zin is dus het streven om steeds beter te worden. Dat streven is er zeker bij het vrouwen- en meidenvoetbal.

In het concept beleidsplan wat tijdens de eerst volgende ledenvergadering wordt besproken zijn daarom onder andere de volgende doelen voor de komende 5 jaar gesteld;

• Het vrouwen- en meidenvoetbal verder ontwikkelen.
• Toonaangevende vereniging binnen de regio voor het vrouwen- en meidenvoetbal zijn.
• Uitbreiden van vrouwelijk kader door meer vrouwen in allerlei (vrijwilligers)functies binnen onze vereniging zodat de diversiteit in verhouding staat met het ledenbestand.
• Uitbreiden naar minimaal 250 spelende leden (nu 200) vooral in de jeugdteams.
• VR1 speelt binnen 5 jaar in de landelijke hoofdklasse (nu 2^e klasse), VR2 speelt bij voorkeur één klasse onder de klasse waarin VR1 uitkomt
• Presteren en op een zo hoog mogelijk niveau spelen is een belangrijk doel. Tevens moeten meiden en vrouwen die minder prestatief zijn ingesteld zich evengoed thuis kunnen blijven voelen bij Sparta Nijkerk in de recreatieve teams. Daar staat plezier voorop en is de prestatie minder belangrijk.

Natuurlijk zal het behalen van deze doelen niet vanzelf gaan. Hoe we deze doelen gaan bereiken zal ik in een volgende column aangeven. Voorop staat dat we daarbij iedereen nodig hebben en het met z’n allen samen doen. Wat dat betreft zal er dus niet zo veel veranderen want dat is precies zoals we dat tot nu toe ook gedaan hebben als gehele verenging. Tenslotte zullen we wat we doen ook met plezier doen. Want met plezier, komt prestatie.

Sam Gersen
Coördinator Vrouwen- en meidenvoetbal